گرافیک موضوع سطح پایینی نبود! | قسمت آخر



در شلوغی آخر جلسه یکی با شکایت پرسید: «این همه گفتید اما یک راه‌حل هم برای من نشان دهید» سفره‌ی دلش باز شد که: «شش، هفت ماه معطل یک طراح گرافیک بودیم تا لوگوی شرکت‌مان را طراحی کند. آنقدر طول کشید که رفتیم ظهیرالاسلام. از اسم شرکت پرسید و رنگ مورد علاقه‌ام. سه چهار تا طرح آورد و گفت کدام را می‌پسندی؟ در نهایت هم ده، بیست تومان هم بیش‌تر نگرفت. شما بگویید کدام‌شان درست‌تر است.»
در منگنه‌ای گیرافتاده بودم که یکی را باید انتخاب کنم. هیچ‌کدام را نپذیرفتم: «غلط و غلط‌تر نداریم، هر دو به میزان غلط است».
الان که این یادداشت را می‌نویسم به این فکر می‌کنم که شاید با طراح، قرارداد نبسته بود، شاید پیش‌پرداخت هم نداده بودند. شاید سفارش‌دهنده انتظارهای غیرمعقول داشته، و هزار اما و اگر و شاید دیگر که کسی حل نخواهدشان کرد. هیچ سفارش‌دهنده‌ یا منجی‌ای در کار نخواهد بود که مسائل‌مان را حل کند. خودمان باید دست به کار شویم. نه انجمن می‌تواند معجزه کند، نه بدون همراهی همه‌ی طراح گرافیک‌ّ‌ها کاری از پیش می‌رود. در جلسات سالانه انجمن نشستن و بحث تعرفه‌ کردن هم، مشکل تعرفه را هم حل نخواهد کرد. یکی از واقعیات مسلم این است که جامعه‌ی طراح گرافیک‌ها، حرفه‌ای رفتار و عمل نمی‌کنند و همه چیز از این‌جا شروع می‌شود. هستند طراحانی که حرفه‌ای رفتار می‌کنند و بسیاری از معضل‌های مشترک صنف را ندارند.
جمع‌بندی این چند ستون اخیر همین است. تا زمانی که مثل یک متخصص رفتار نکنیم، مثل یک متخصص، کارمان را جدی نگیریم، تا زمانی که خودمان به درستی کاری که می‌کنیم اطمینان نداشته باشیم، اهمیت و ارزش و اهمیت‌اش را باور نداشته باشیم و معادل ریالی آن را نخواهیم  وضعیت به همین سان خواهد ماند.
اگر هر طراحی، در هر سطحی که هست، یک قدم حرفه‌ای‌تر از دیروز عمل کند، هم در کسب و کارش دچار مشکل نمی‌شود هم می‌توان انتظار داشت که در یک مسیر معقول به سمت کاهش مسائل پیش‌خواهیم رفت.
زمان انتشار: ۲۱:۳۸ ۱۳۹۵/۹/۲۸

ارسال نظر
نام و نام خانوادگی
ایمیل

قوانین ارسال نظر

نظراتی که حاوی توهین باشند، منتشر نمی‌شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری کنید

متن